wystawy

Krzysztof Gierałtowski

www.gieraltowski.pl

Odznaczony srebrnym medalem Gloria Artis. W 2011 roku otrzymał nagrodę C.K. Norwida. W 2013 r. został uhonorowany Doroczną Nagrodą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie Sztuk Wizualnych, a w 2014 Prezydent RP przyznał mu Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.

Portretuje od ponad 40 lat polską inteligencję. Stworzył liczącą przeszło 500 tysięcy negatywów kolekcję „Polacy, portrety współczesne”. Zdjęcia z niej pokazywał dotychczas na 52 zagranicznych i 46 krajowych wystawach indywidualnych, nie licząc zbiorowych i umieścił w 28 światowych i 25 krajowych renomowanych kolekcjach muzealnych, nie licząc kolekcji prywatnych. Jego prace znajdują się m.in. w Bibliotece Kongresu w Waszyngtonie, Museum of Modern Art w San Francisco, Bibliothèque Nationale de France, Musée d′Art. Moderne de la Ville w Paryżu, Det Kongelige Bibliotek w Kopenhadze, Museum fϋr Kunst und Gewerbe w Hamburgu, Museum Ludwig w Kolonii, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzea Narodowe w Warszawie, Wrocławiu i Poznaniu.

Wprowadził do świadomości społecznej pojęcie “portretu subiektywnego” przeciwstawnego antropometrycznym wymaganiom globalnej identyfikacji.

Pisarze

Na portretach mistrza zobaczymy 50 twarzy polskiej literatury: Adamski Jerzy, Andrzejewski Jerzy, Axer Edwin, Barańczak Stanisław, Białoszewski Miron, Bocheński Aleksander Adolf Maria, Brandys Kazimierz, Buczkowski Leopold, Czapski Józef, Głowacki Janusz, Gretkowska Manuela, Herbert Zbigniew, Herling-Grudziński Gustaw, Iwaszkiewicz Jarosław, Janion Maria, Kąkolewski Krzysztof, Kapuściński Ryszard, Kisielewski Stefan, Kofta Jonasz, Konwicki Tadeusz, Kosiński Jerzy, Kott Jan, Krall Hanna, Krzemień Teresa, Lem Stanisław, Łubieński Tomasz, Lupa Krystian, Miłosz Czesław, Młynarski Wojciech, Mrożek Sławomir, Nowak Tadeusz, Nowakowski Marek, Pertek Jerzy, Putrament Jerzy, Różewicz Tadeusz, Rymkiewicz Jarosław Marek, Słomczyński Maciej, Stryjkowski Julian, Szczepański Jan Józef, Szczypiorski Andrzej, Szymborska Wisława, Terlecki Władysław, Tym Stanisław, Tyrmand Leopold, Wańkowicz Melchior, Ważyk Adam, Wojciechowski Piotr, Zagajewski Adam, Żakowski Jacek.

Marek Lapis

www.mareklapis.com

Zajmuje się fotografią dokumentalną, reportażem i szeroko pojętą fotografią społeczną. Laureat prestiżowych konkursów fotograficznych m.in.: International Photography Awards 2013, 2017 Los Angeles, PX3 Paris 2015, 2016; Tokyo International Foto Awards 2016; Grand Press Photo 2008, 2015 i 2016; Black & White Spider Awards Los Angeles 2015, 2016, 2017; Leica Street Photo, BZ WBK PRESS FOTO, Moscow International Foto Awards 2016, Polski Konkurs Fotografii Sportowej 2014 i 2016; National Geographic Polska, Projekt Przetwórnia, Kreatywna Kultura 2016 i 2017, MonoVision Awards, Monochrome Awards.

Uczestnik prestiżowych warsztatów: Magnum Photos, Ryszard Horowitz Workshop: Art and Computers – Expanding Imagination oraz Canon Student Program Magnum Photos na festiwalu fotoreportażu i dokumentu Visa Pour L'Image Perpignan 2017 we Francji.

Publikowany w większości polskich czasopism oraz tygodników opinii (Wprost, Polityka, Newsweek, Przekrój) oraz w mediach zagranicznych m.in.: Time, Focus, The Sunday Telegraph, Reuters, Le Figaro. Wykładał Fotografię w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa oraz w Wielkopolskiej Szkole Fotografii. Wykładowca międzynarodowych warsztatów fotograficznych dla osób upośledzonych intelektualnie w roku 2013 i 2015 oraz pomysłodawca i twórca autorskiego programu warsztatów dla osób niesłyszących, który obecnie realizuje w Towarzystwie Osób Niesłyszących TON w Poznaniu.

Do 1996 roku etatowy fotoreporter tygodnika Wprost, później pracował we własnej Agencji Fotograficznej ArtMedia. Od 2000 roku współpracuje z Polską Agencją Fotografów FORUM. Fotografuje środowiska niszowe, wyalienowane z ogólnie pojmowanego społeczeństwa. W fotografii interesuje go przede wszystkim Człowiek i jego Emocje. Fotografując innych, poznaje coraz bardziej siebie. Fotografia jest dla niego profesją i pasją.

Biało-Czerwona

Te barwy nam towarzyszą każdego dnia. Zadaję pytanie odbiorcy – czy zwracamy na nie uwagę na co dzień? Czy patriotyzm istnieje w narodzie? Ten projekt nie jest o fladze, lecz o poczuciu koloru – jego rozumieniu i interpretacji przez każdego nas. Te barwy przejawiają się wokół nas – trzeba patrzeć i widzieć. Chciałbym odkodować te sytuacje i poddać pod dyskurs, by każdy odbiorca mógł znaleźć odpowiedź na to jak je postrzega. Kolor w fotografii jest agresywny i zaburza percepcję, odciąga od treści zdjęcia. 90 proc. moich zdjęć to obrazy czarno-białe, lecz w ten projekt nie mógłby istnieć bez bieli i czerwieni.

Marek Arcimowicz

www.arcimowicz.com

Od 2014 uczestniczy jako fotograf w projekcie Kobieta Na Krańcu Świata – Martyny Wojciechowskiej. Okazjonalnie wykładowca akademicki. Początkowo jego zainteresowania fotograficzne skupiały się wokół architektury i sztuki użytkowej. Przez ostatnie lata koncentruje się głównie na aspektach dynamiki i ruchu w fotografii. Wynika to z jego zaangażowania w dalekie wyprawy i w sporty ekstremalne.

Fotografował w różnych stronach świata, w regionach obcych kulturowo Europejczykowi, bardzo egzotycznych, dziwnych, nieznanych, odległych – od śnieżnej pustki Spitsbergenu, przez pustynię Gobi, Papuę, Indie, Mongolię, Nepal i himalajskie szczyty. Uczestnik i organizator wypraw wspinaczkowych, eksploracyjnych i naukowych. W ramach międzynarodowej ekspedycji naukowej w roku 2012 wspiął się na niezdobyty wcześniej szczyt Tramen Tepui w Wenezueli, plonem wyprawy było również odkrycie 3 nieznanych dotąd gatunków zwierząt. Uczestnicząc we wspólnych wyprawach, wspinając się i fotografując niejednokrotnie współdziałał z elitą wspinaczy i alpinistów.

Przez lata redaktor i „frontowy” fotograf Magazynu „Góry". Jego prace i artykuły publikowano na łamach wydawnictw książkowych i prasy, m.in.: National Geographic, Traveller, Geo, Podróże, Focus. Jego prace były eksponowane na wystawach Oczami Fotografów National Geographic. Współpracował z czołowymi agencjami reklamowymi w Polsce i za granicą, a jego prace były wielokrotnie nagradzane na świecie. Żyje w międzykontynentalnym rozkroku, a w przerwach w pracy, mieszka z rodziną w górach, tęskniąc za Warszawą ;)

Miasto bez końca

Wszystko pokrywa senny kurz, jak muzealny eksponat albo zapomnianą scenografię filmową, wypełnia wszystkie szpary w krawężnikach, zasypuje dziury w drodze. Powstaje tu film a snujące się wojska aliantów z czasów wojen światowych odbierają temu miejscu resztki realizmu.

Miasto nie daje za wygraną. Handel, hazard i żarcie są wszędzie. Świszczą tu tasowane karty do gry, nie śpiewają ptaki, nie szczekają psy. Wszystko trafia na stół. Zostają koguty, których walki to znów hazard.

Wydaje się, że handel nie ma tu początku ani końca, odpoczynek to tylko krótkie drzemki, chwytane między wychodzącymi interesantami, by znów wracać w rzeczywistość snu.

Miasto rozrasta się nie zamieszkiwanymi osiedlami, przesuwa nawet granice państwowe.

Nikt nie chce tu rozmawiać o marzeniach, ale nikt nie zabrania snu.

Wszystko pokrywa senny kurz, jak muzealny eksponat albo zapomnianą scenografię filmową…

Ruili, Yunnan, Chiny.

Bartłomiej Krężołek

www.bartlomiejkrezolek.com

Ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na kierunku finanse przedsiębiorstw, studia podyplomowe z zakresu controlingu finansowego na Uniwersytecie Ekonomicznym w Krakowie, studiował także na Teeside University w Wielkiej Brytanii.

Brał udział w grupowych wystawach fotograficznych Krakowskiego Klubu Fotograficznego, kolektywów fotograficznych oraz Stowarzyszenia FotoBzik organizowanych w Polsce, we Włoszech oraz z Holandii. Pierwszą indywidualną wystawę zaprezentował w 2017 roku w Centrum Sztuki Współczesnej „Solvay” w Krakowie. Nagradzany na konkursach fotograficznych, między innymi: Pierwsza nagroda, Kategoria Człowiek, International Photographer of the Year 2017, Grand Prix na 27 Krajowym Salonie Fotografii Artystycznej w Żarach, srebrny medal w konkursie ‘Just One Photo’ w Jarosławiu, pierwsza nagroda w kategorii Człowiek na Slavangard Festiwal. Prezentował podczas Foto Art Festival w Bielsku Białej projekcję slideshow oraz wystawę open. Przygotował i wydał w formie książkowej pod nazwą ‘Architexture’ zbiór fotografii architektury.

Child Inside

Mały człowiek odkrywa świat, przeżywa zachwyt, przerażenie, zdziwienie. Moim zamiarem było przeniesienie widza do czasu wczesnej młodości i obudzenie wspomnień i marzeń o wewnętrznym dziecku, stawiając pytanie czy ono ciągle jeszcze w nas jest?

Andrzej Bogacz

www.andrzejbogacz.pl

Jest autorem wystaw fotografcznych w kraju i za granicą. Uczestniczył w projekcie grupy foto-grafów “Made in Poland. Contenporary pinhole photography” - prezentowany był w Brant Gal-lery/Massachusetts College of Art w Bostonie w USA, University Art Gallery, College of Visual and Performing Arts, University of Massachusetts Dartmouth, New Bedford, Art Institute at Lesley University, Boston, USA w latach 2007-2008. W 2009 r. wystawiał w Ceres Gallery w NYC w ramach projektu “Exposure”.

Wystawa “The Endless City” zaprezentowana została po raz pierwszy w Galerii OBOK, Związku Polskich Artystów Fotografików w Warszawie w lutym 2016.

Przenikanie

to spojrzenie na nasze miasta, w których występują zaskakujące zderzenia rzeczywistości z wtrąconymi formami graficznymi - od reklam po graffiti, przez co obraz uwieczniony na zdjęciach wydaje się nierealny, sprawia wrażenie fotomontażu. Przenika się tu proza życia, a to z wyidealizowanym światem komercji, a to z poetyką murali. Jednak "Przenikanie" to także dokument naszych czasów, dokument zjawiska, nad którym przechodzimy do porządku dziennego, wręcz go już nie zauważamy, a które być może zniknie jeśli zacznie funkcjonować odkładana co jakiś czas "na półkę" ustawa o ochronie krajobrazu. Zdjęcia zostały wykonane w różnych miastach Polski, większość na Śląsku, skąd pochodzę.

Krzysztof Ślachciak

www.krzysztofslachciak.myportfolio.com

Od 2008 roku prowadzi Pracownię Fotografii Reklamowej Luminix. W latach 2011 - 2016, na zaproszenie profesora Włodzimierza Włoszkiewicza, prowadził zajęcia praktyczne dla studentów Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej, a od 2013 roku również wykłady teoretyczne z kompozycji oraz sekcję fotograficzną koła naukowego EduArt w ramach której odbywały się liczne warsztaty, spotkania autorskie i coroczne „Dni Fotografi na Politechnice Poznańskiej”.

Do tej pory prezentował swoje prace podczas przeszło 25 wystaw i wydarzeńfotograficznych zarówno w kraju jak i za granicą. Jest finalistą sekcji fotograficznej „Ariano International Film Festiwal 2015” we Włoszech, jego prace wzięły udział w pokazie multimedialnym zorganizowanym w muzeum Luwru w ramach SeeMe Exposure Awards 2015, a w czerwcu 2016 roku zdobył drugą nagrodę kat. „Open” na międzynarodowym konkursie Fine Art Photography Awards. W 2017 roku zdobył trzy wyróżnienia za cykl "Strange Lights" - dwa w III Fine Art Photography Awards i jedno w MonoVision Photo Awards.

Mara

W czasach chrześcijańskich wyobrażenia postaci z mitologii Słowian ulegały najprawdopodobniej zniekształceniom. Według niektórych przekazów jedną z metod obrony było powieszenie lustra w sypialni. Mara miała dzięki niemu przestraszyć się własnego odbicia i uciec, gdyż była rzekomo brzydka. Jednak lustra były zawsze towarem luksusowym, a w znanym nam dziś kształcie upowszechniły się w Europie dopiero w XIII wieku. W dodatku część słowiańskich, mitologicznych, kobiecych postaci miała moc uwodzenia mężczyzn, zakładam więc, że w pierwotnych wyobrażeniach były one nie tylko przerażające, ale również piękne. Mara w przedstawianym cyklu to metafora kobiety współczesnej: pewnej siebie i silnej, jej dychotomicznej natury, seksualności i piękna. Cechy te mogą być równocześnie fascynujące, jak i budzące lęk, a otwarte obcowanie z nimi może fascynację pobudzić, a lęk oswoić.

Krzysztof Strzoda

kstrzoda.com

Krzysztof Strzoda urodził się w 1967 roku w Katowicach. Fotograf FIAP (EFIAP), członek rzeczywisty Stowarzyszenia Twórców „Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej” (AFRP), sympatyk Śląskiego Towarzystwa Fotograficznego.

Absolwent Politechniki Śląskiej w Gliwicach i Akademii Ekonomicznej w Katowicach, pracuje zawodowo jako inżynier i menedżer. Laureat wielu konkursów fotograficznych. Jego prace prezentowane były na ponad 200 wystawach na całym świecie.

Tworzy obrazy, głównie pejzaże górskie, ale w jego twórczości można znaleźć także miasta, wodę, ludzi i zwierzęta. Najbardziej lubi tworzyć zdjęcia czarno-białe, gdzie ma pełny wpływ na proces twórczy obrazu, ale nie stroni od koloru. Podróżuje i szuka miejsc, gdzie może tworzyć swoje obrazy.

NIEBOCZOWY - ZNIKAJĄCA WIEŚ

Budowa zbiornika przeciwpowodziowego Racibórz Dolny, której konsekwencją było wysiedlenie wsi zamieszkałej przez około 700 osób, to okres wielu trudnych decyzji, licznych konfliktów i emocji. Oficjalnie od 1 stycznia 2017 r. Nieboczowy posiadają nową lokalizację, kilka kilometrów na południowy wschód od miejsca, które dzisiaj jest już nazywane Stare Nieboczowy lub Nieboczowy Uroczysko.Nasza wystawa pokazuje stan z marca 2017 roku, to co pozostało z miejscowości, która jeszcze nie tak dawno wygrywała konkursy na najpiękniejszą wieś województwa. Zaglądamy do opustoszałych domów, niekiedy zdewastowanych przez złomiarzy lub efektownie zburzonych przez wojsko wykorzystujące je do ćwiczeń.

Na naszych zdjęciach pojawiają się też nieliczni mieszkańcy, którzy z różnych powodów nie rozstali się ze swoimi domami. Zaglądamy do działającego do samego końca baru, w którym nadal można przy piwie zagrać w skata.

Celem wykonanych przez nas zdjęć nie było w żadnym wypadku podsycanie emocji byłych mies-zkańców Starych Nieboczów, czego jednak nie udało nam się uniknąć. Staraliśmy się również nie naruszyć niczyjej prywatności. Uważamy jednak, że do obowiązków fotografa należy dokumento-wanie tak niezwykłych momentów jak znikanie wsi o kilkusetletniej historii.

Aktualnie na obszarze Starych Nieboczów nie istnieje żaden budynek.

Piotr Zwarycz

obiektiv.com

Zaczynał od wydarzeń sportowych takich jak: maratony, triathlony, ekstremalne rajdy przygodowe, których również był współorganizatorem.

Jest kilkukrotnym laureatem konkursów regionalnych i ogólnopolskich. Jego fotografie pojawiały się w telewizji, prasie ogólnopolskiej oraz na okładkach wielu czasopism branżowych o tematyce ratowniczej. Można je było oglądać także na kilku wystawach.

Był uczestnikiem międzynarodowego projektu fotograficznego reprezentując Polskę w Turcji, Grecji i Niemczech, gdzie również wystawiał swoje prace. Uczestniczył także w wielu warsztatach i plenerach fotograficznych w kraju i zagranicą.

Jako jedyny fotograf w kraju posiada oficjalną zgodę Komendanta Wojewódzkiego na fotografowanie podczas akcji. Jego fotografie można zobaczyć na stronie obiektiv.com

W ogniu doświadczeń

Motywem przewodnim jest przybliżenie pracy strażaków i tego z czym mają do czynienia podczas prowadzonych działań.

Beata Mendrek i Antoni Kreis

Beata Mendrek - artysta fotografik, członek Związku Polskich Artystów Fotografików, autorka wystaw i projektów fotograficznych, wykładowca szkoły fotografii oraz kursów i warsztatów.

Strona autorska:   www.horyzonty.net

Antoni Kreis - artysta fotografik, członek Związku Polskich Artystów Fotografików, uczestnik kilkuset wystaw zbiorowych, autor blisko stu premierowych wystaw autorskich i projektów indywidualnych, autor tekstów poetyckich, wieloletni muzyk, wykładowca szkoły fotografii oraz kursów i warsztatów fotograficznych.

"Miejsca i chwile..."

Projekt rozpoczęliśmy w lutym 2016 roku, a polega on na wzajemnej wymianie fotografii i pisaniu do nich tekstowych interpretacji. Projekt na dzień dzisiejszy (styczeń 2018) liczy ponad 540 obrazów i tyle samo ich słownych interpretacji.

Kolejnym etapem-konsekwencją-rozwinięciem jest autorski projekt warsztatów: „Interpretacja obrazu fotograficznego”, oparty na doświadczeniu, pasji i umiejętności odczytywania i odczuwania treści, emocji i intencji zawartych w obrazie, które wspólnie prowadzimy dla zainteresowanych taką formą pojmowania fotografii.

Rozalia Kwiatkowska

Aktualnie studentka Akademii Fotografii w Krakowie. W fotografii interesują ją przede wszystkim techniki ciemniowe i analogo-we. Ostatnio również wielbicielka cyfrowego fotomontażu. W swoich pracach często odwołuje się do człowieka i natury.

Pułapka

Odpowiednie wyważenie, między tym co dajemy od siebie a tym co dostajemy od innych, jest trudną sztuką.

Jacy jesteśmy? Co powinniśmy zrobić? Jak się zachować? Czego nie robimy, chociaż powinniśmy? Wielokrotnie gubimy się w tym gąszczu pytań. Jest wiele dróg którymi możemy iść, ale która jest odpowiednia? Słowa umieszczone na zdjęciach mają nam pomóc odkryć siebie na nowo i wyrwać z PUŁAPKI.

Prace zostały wykonane w technice gumy chromianowej.

Joanna Czarnota-Mielcarek

www.joannaczarnota.pl

Obecnie studentka 3 roku Fotografii na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu.

Uczestniczka „Visa Pour I’Image” - Międzynarodowego Festiwalu Fotografii Dokumentalnej (Program studencki przy współpracy z Canon Polska), Perpignan, Francja, 2017. Porusza się w obszarach fotografii dokumentalnej. Jej prace oparte są głównie na zagadnieniach takich jak dostosowanie, doświadczanie przestrzeni, zamieszkiwanie, nadzór, wolność. Dotyka także historii II wojny światowej. W projektach często wykorzystuje obszerne archiwum rodzinne.

Wystawy indywidualne:

• 2017 – „Osadzeni”, Zakład Karny w Koziegłowach

Wystawy zbiorowe:

• 2018 – Instalacja video, praca wspólna z Agnieszką Hinc | „Błyskotki” wystawa kolektywu Thikpink, Wyspa Tamka,Wrocław
• 2017 – „Młode Wilki” | Wystawa w ramach warsztatów fotografii dokumentalnej „Mój fyrtel / Moja przestrzeń”, Pix.House, Poznań
• 2017 – książka „Tak cicho aż ciemno” | Wystawa „BOOKI. Studying Photobooks” w ramach Festiwalu Książek Fotograficznych XPRINT, Galeria SKALA, Poznań
• 2017 – „3S” wystawa projektów i realizacji scenograficznych studentów i pedagogów Pracowni Scenografii, Pracowni Zjawisk Teatralnych i Pracowni Architektury Widowisk. Atrium UAP, Poznań
• 2016 – „Inność”. Wystawa prac studentów i pedagogów Pracowni Scenografii UAP, Teatr Animacji, Poznań
• 2013 – „ArtistiQue”, Coffee Planet, Wrocław
• 2003 – wystawa w Galerii Pol-Art, Wiedeń. (Paweł Wojas/Monika Kotecka/Joanna Czarnota)

Książki fotograficzne:

• Modlitwa, 2018
• Tak cicho aż ciemno, 2017

Równolegle od 5 lat realizuje sesje fotograficzne w swojej pracowni w Poznaniu. Współpracuje z muzykami, aktorami, projektantami mody. Zawodowo także związana z fotografią wnętrz.

"Tak cicho aż ciemno”

Moje silne relacje z Dziadkiem, dostęp do nagrań i wywiadów związanych bezpośrednio z tą tragedią oraz to, że Dziadek nadal żyje, wspomogły realizację tej publikacji. Przedstawione obrazy, archiwalne i te, które powstały na potrzebę projektu pokazują okrucieństwo, dramat czasów II Wojny Światowej, pustkę, znaczenie skażonego krajobrazu, tęsknotę za wolnością, nadzieję oraz pamięć wobec tamtych wydarzeń.