program

Bogdan Dziworski

http://warsaw.leica-gallery.pl/artysta/bogdan-dziworski/

Urodzony w Łodzi w 1941 roku, wybitny fotograf, operator, reżyser i scenarzysta filmowy – profesor Bogdan Dziworski w 1965 roku ukończył łódzki Wydział Operatorski PWSTiF. W 1994 roku otrzymał tytuł doktora, a w 2002 profesora zwyczajnego. W 2014 roku odznaczony złotym medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”. Współpracował z Polską Kroniką Filmową, łódzką Wytwórnią Filmów Oświatowych oraz Przedsiębiorstwem Realizacji Filmów „Zespoły Filmowe”. Jest autorem wielu znakomitych filmów dokumentalnych, głównie krótko- i średniometrażowych.

Fotografie Bogdana Dziworskiego należą do kanonu polskiej fotografii powojennej. To czarno-białe ujęcia, klasyczne w formie i treści wyrazu. Przedstawiają chwile z życia zwykłych ludzi: młodych i starych, ładnych i brzydkich, w pracy czy podczas zabawy.

Twórczość Bogdana Dziworskiego to nie tylko fotografia uliczna i reportaż z drugiej połowy XX wieku. To również realizowany konsekwentnie, przez dekady, projekt cechujący się ogromnym ładunkiem emocjonalnym. Zdjęcia Dziworskiego mają również znaczenie historyczne i poznawcze.

Wiele kadrów z jego fotograficznego zapisu, tworzonego trochę jakby przy okazji, przez lata nie ujrzało światła dziennego. Pierwszy album pod tytułem „My View” ukazał się w 1981 roku, w Wiedniu. Kolejny powstał dopiero w latach 90.,. Wówczas zorganizowano również kameralne wystawy: w Warszawie, Krakowie, Wrocławiu i Częstochowie.

Książka „f/5.6” jest obszerną, przekrojową retrospektywą, prezentującą całokształt wieloletniej twórczości fotograficznej Bogdana Dziworskiego.

Agata Grzybowska

Fotoreporterka, dokumentalistka, artystka wizualna, współzałożycielka RATS Agency oraz ambasadorka Leica Camera Poland. W trakcie warsztatu opowie o swojej pracy. W swojej karierze wielokrotnie zwracała obiektyw w stronę bohaterów i bohaterek w sytuacjach granicznych, pracowała na obszarach objętych konfliktem wojennym, w obozach dla uchodźczyń i uchodźców, dzielnicach biedy, oddawała głos wykluczonym, migrantom i migrantkom, ale też ludziom, których możemy spotkać tuż za rogiem.

Jesteś kobietą*, której pasją jest fotoreportaż? Chciałabyś wejść na wyższy poziom w fotografowaniu, ale nie do końca wiesz, jak to zrobić? Poszukujesz inspiracji, popchnięcia w stronę działania, a może chciałabyś się dowiedzieć, jak pracować z bohaterką i bohaterem, jak radzić sobie w niespodziewanych sytuacjach? Jeżeli choć na jedno pytanie odpowiedziałaś „tak”, to świetnie! Zapraszamy na jednodniowy warsztat teoretyczno- praktyczny z Agatą Grzybowską.

Zapisz się już dziś i dowiedz się, jak budować wizualną narrację, ale przede wszystkim, jak zbliżyć się do bohaterów i bohaterek, gdzie ich szukać i w jaki sposób do nich docierać, jak z nimi rozmawiać i wreszcie jak patrzeć na świat, który nas otacza, jak dostrzegać potencjał w opowieściach. Naucz się, jak opowiadać historię, w której to człowiek jest najważniejszy, bo to bohater lub bohaterka daje nam swoją opowieść.

Warsztaty skierowane są dla kobiet* i osób niebinarnych.

Zapisy na warsztat tutaj: https://festiwal.rybnik.pl/warsztaty.html

Maciej Moskwa, Mateusz Wrazidło „Roraima”

Mateusz Wrazidło – urodzony w 1993 roku. Z wykształcenia inżynier, z zamiłowania – poszukiwacz i badacz rzadkich roślin, w szczególności unikatowej, mięsożernej flory Wyżyny Gujańskiej. Od 2003 roku rozwija kolekcję roślin górskich regionów tropikalnych, skupiając się na gatunkach ze środowiska południowoamerykańskich gór stołowych Tepui. Współorganizator i uczestnik wielu ekspedycji botanicznych, m. in. w Gujanie, Wenezueli, czy malezyjskim Borneo. W 2020 roku wraz z meksykańskim botanikiem Eric’iem Hágsater zidentyfikował i opisał nowy gatunek wenezuelskiego storczyka - Epidendrum katarun-yariku. Obecnie doktorant Politechniki Śląskiej, łączy inżynierską profesję z przyrodniczym zacięciem konstruując sprzęty do uprawy wymagających gatunków roślin tropikalnych w warunkach sztucznych.

Maciej Moskwa (1982) – mieszka i pracuje w Gdańsku. Jest absolwentem Sopockich Szkół Fotografii. Zajmuje się fotoreportażem i długoterminowymi projektami fotograficznymi. Od 2011 wielokrotnie podróżował do Syrii, gdzie zajął się dokumentowaniem skutków konfliktu i rewolucji antyrządowej. Efektem tej pracy jest wydana wspólnie z Rafałem Grzenią, w 2016 roku, książka „Sura” oraz wydana w 2018 roku książka „Saraha". Moskwa jest założycielem kolektywu „Testigo Documentary”, powstałego w 2009 roku i skupiającego dokumentalistów zajmujących się tematami społecznymi, środowiskowymi i politycznymi. Ich celem jest uwypuklenie problemów, uważanych za ważne w lokalnych społecznościach, a będących jednocześnie mikrokosmosami większych globalnych problemów.

Informacje o wystawie tutaj: https://festiwal.rybnik.pl/wystawy.html

Mariusz Śmiejek

www.mariuszsmiejek.com

Fotograf dokumentalny i portrecista, zajmuje się głównie długoterminowymi tematami społecznymi, m.in. życiem codziennym w post konfliktowej Irlandii Północnej (2010-2020) oraz przyczynami i skutkami migracji z Afryki Zachodniej do Europy (2017-2021). Założyciel i aktywista w Between Pictures Project.

Laureat wielu prestiżowych nagród i wyróżnień w Polsce i za granicą, m.in. magazynu National Geographic (2011,2012,2015,2020) Grand Press Photo (2017, 2018), IPA w USA i Sony World Photo Award. Autor wielu indywidualnych i zbiorowych wystaw w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Włoszech, Hong Kongu, Ghanie i w Polsce. Uczy fotografii w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Włoszech i Portugalii.

Jego zdjęcia ukazały się m.in. w: The New York Times, National Geographic, Time, Der Spiegel, Politico, The British Journal of Photography, FotoEvidence oraz w wielu innych. Współpracował m.in. z Deutsche Press Agentur i Visum Images.

Kuba Kamiński

www.kubakaminski.com

Absolwent Łódzkiej Szkoły Filmowej. Od 2005 do 2012 roku fotograf dziennika „Rzeczpospolita” Od 2012 do 2019 fotograf Polskiej Agencji Prasowej i European Photopress Agency. Obecnie fotograf agencji East News oraz współpracownik francuskiego dziennika Le Monde. Laureat m. in. konkursu NPPA Best of Photojournalism, China International Press Photography Contest, 3x IPA Awards. Zwycięzca Grand Prix konkursu National Geographic oraz laureat nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego i uczestnik World Press Photo Joop Swart Masterclass 2011. Swoje Reportaże realizował m.in. w Europie, Azji, Afryce, USA i Ameryce Południowej. Dokumentował wojnę w Libii, Strefie Gazy, aneksję Krymu i wojnę na wschodzie Ukrainy. Autor osobistych historii fotograficznych: „Szeptuchy”, „Izba” oraz „Salaryman”

Monika Szewczyk-Wittek

Absolwentka Instytutu Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (specjalizacja fotografia). Fotoedytorka i kuratorka. Autorka tekstów oraz wywiadów z fotografami i fotografkami. Pomysłodawczyni przedsięwzięć promujących fotografię. Współtwórczyni projektu Wszyscy Jesteśmy Fotografami. Kierowała archiwizacją i digitalizacją zbiorów TR Warszawa. Współkuratorka archiwum Pawła Pierścińskiego. Prowadzi zajęcia z fotoedycji i etyki fotografii na Uniwersytecie Warszawskim. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Książka „Jedyne. Nieopowiedziane historie polskich fotografek” to opowieści kobiet, fotografek. Ciekawe życia, ambitne, odważne – Jedyne, wyróżniły się w zawodzie zdominowanym przez mężczyzn, miały siłę mówić własnym głosem. Pokazywały różne oblicza Polski od peerelowskich dekad – lat 70. i 80. przez okres transformacji ustrojowej po czasy współczesne.

Bohaterkami książki są: Anna Beata Bohdziewicz, Anna Maria Brzezińska, Iwona Burdzanowska, Joanna Helander, Marzena Hmielewicz, Anna Michalak-Pawłowska, Anna Musiałówna, Anna Pietuszko-Wdowińska, Agnieszka Sadowska, Maja Sokołowska. Ich fascynujące historie – zawodowe biografie opowiedziane Monice Szewczyk-Wittek – odsłaniają przed nami: kulisy pracy fotoreporterskiej, czasami kręte drogi do zawodu i życiowych wyborów, marzenia i pasje, tematy, które je pociągały, czasy, w których im przeszło pracować i żyć.

Poruszały się w szerokim spektrum tematów i różnych rodzajach fotografii – od zaangażowanych reportaży społecznych przez fotografię polityczną i sportową po studyjną, naukową i artystyczną,. Pracowały także jako fotoedytorki, były szefowymi działów fotograficznych wmediach. Publikowały w cenionych tytułach prasowych polskich i zagranicznych, prezentowały zdjęcia w albumach i na wystawach. Dla wielu z nich fotografia jest sposobem na życie.

Jedyne. Nieopowiedziane historie polskich fotografek to książka bogato ilustrowana zdjęciami z archiwów jej bohaterek. To lektura dla miłośników fotografii i fotoreportażu, dziennikarzy, studentów, historyków i badaczy. Książka dla wszystkich, którzy w historiach innych ludzi i w obrazach fotograficznych szukają opowieści o nas samych i naszych czasach.

Maksymilian Rigamonti i Ewa Meissner

www.maksymilianrigamonti.com

STOS – to tytuł najnowszej książki Magdaleny i Maksymiliana Rigamontich wydanej w ramach Kolekcji Wrzesińskiej. „Stos” to kolejna, po książce „Echo”, nagrodzonej m.in. nagrodą dla najlepszej fotograficznej książki świata w konkursie Pictures of the Year International wspólna publikacja pisarsko-fotograficznego duetu Rigamonti. Autorzy do współpracy zaprosili Ewę Meissner, fotoedytorkę i Honzę Zamojskiego, projektanta artystycznych książek. Dzięki temu powstała publikacja kompletna i uniwersalna opowiadająca o ciągnącej się przez wieki walce kobiet i walce z kobietami.

Maksymilian Rigamonti, autor zwycięskiej książki „Echo” w konkursie Pictures of the Year International 2018, zdobywca głównej nagrody – Zdjęcie Roku w konkursie Grand Press Photo 2012 i Photo Book of the Year 2018. Wykładowca dziennikarstwa i fotografii na SWPS. Od 2020 roku ambasador Fujifilm Polska. Podczas pracy nad projektem STOS używał aparatu Fuji GFX50R oraz Fuji Instax Wide 300.

Magdalena Rigamonti, dziennikarka, laureatka najważniejszych polskich nagród dziennikarskich - Grand Press, Nagrody im. Dariusza Fikusa i Mediatora. Pracowała dla Newsweeka i Wprost, obecnie wraz z Maksymilianem związana jest z Dziennikiem Gazetą Prawną. Należy do Press Clubu Polska, prowadzi zajęcia dotyczące wywiadu prasowego na SWPS.

Karol Szymkowiak, kurator Kolekcji Wrzesińskiej, fotograf, animator kultury, członek Związku Polskich Artystów Fotografików.

Ewa Meissner, współzałożycielka agencji Napo Images. Współpracowała jako kurator i współorganizator wystaw fotograficznych min. z Centrum Sztuki Współczesnej, Starą Galerią Związku Polskich Artystów Fotografików i Zamkiem Królewskim w Warszawie, Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manngha” w Krakowie. Fotoedytorka książek fotograficznych.

Honza Zamojski, artysta, projektant i wydawca książek oraz kurator, który w swojej praktyce sięga po rozmaite media: od rysunku, przez rzeźby rysunkowe, aż po infografiki ze świata korporacji, czy poezję. Autor kilkunastu książek oraz cyklu wykładów 'How it's made', prezentowanego m.in. w Centre Pompidou, MoMA Library, czy Printed Matter New York. Wykładowca School of Form w Warszawie.

Krzysztof Gołuch

Polski fotograf i pedagog urodzony w Rudzie Śląskiej na Górnym Śląsku. Jest absolwentem Wydziału Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach oraz Instytutu Twórczej Fotografii Uniwersytetu Śląskiego w Opawie. Obecnie student studiów doktoranckich opawskiej uczelni. W swojej twórczości zajmuje się fotografią dokumentalną, realizując tematy w cyklach długoterminowych projektów. Jego twórczość oscyluje wokół problemów ludzkiej egzystencji, zwłaszcza życia osób niepełnosprawnych.

Krzysztof Gołuch jest członkiem Polskiego Związku Artystów Fotografików, autorem książki fotograficznej „Co siódmy”. Za swoją działalność w 2017 roku został odznaczony przez papieża Franciszka medalem „Pro Ecclesia et Pontifice”. Laureat konkursów fotograficznych: pierwszej nagrody w konkursie Unii Europejskiej „Przełamując stereotypy” dla studentów artystycznych szkół wyższych (reprezentując Institut tvůrčí fotografie), dwukrotnie nagrodzony polskim Grand Press Photo w latach 2021 za zdjęcie pojedyncze w kategorii „Życie codzienne”, a w 2018 za zestaw „Hotel”. Swoje fotografie wystawiał także poza granicami Polski, między innymi podczas różnych festiwali: Trasphotographiques we francuskim Lille oraz PhotoSaintGermain w Paryżu, Miesiąca Fotografii w Bratysławie, Prague Photo, Photokina w Kolonii, Europejskiego Miesiąca Fotografii w Luksemburgu.

Krzysztof Gołuch mieszka i tworzy w Knurowie na Górnym Śląsku oraz od klikudziesięciu lat pracuje z osobami niepełnosprawnymi w tamtejszym ośrodku „Caritas„.

„Hotel”
Śląsk to miejsce, gdzie praca jest ściśle powiązana z życiem społecznym ludzi mieszkających na tej ziemi. Ślązacy są znani z ciężkiej pracy w kopalniach, hutach oraz w przemyśle ciężkim, który do niedawna królował na Śląsku. W wielu opracowaniach możemy spotkać się z określeniem- „śląski etos pracy”. Pracować na Śląsku musiał każdy, choć do niedawna funkcjonowali także ludzie niepełnosprawni, którzy pomimo chęci i zaangażowania nie mogli pracować. Wiele osób niepełnosprawnych intelektualnie ze względu na swoje ograniczenia nie może wykonywać pracy zawodowej. Od kilu lat w Polsce, jak również i na Śląsku, powstają różnorodne miejsca, w których osoby niepełnosprawne mogą pracować. Jednymi z takich miejsc są Zakłady Aktywności Zawodowej jak na przykład św. Marcin w Katowicach, zatrudniający osoby niepełnosprawne. Zakład Aktywności Zawodowej, prowadzi hotel oraz świadczy usługi gastronomiczne. To miejsce, daje pracę, rehabilitację osobom niepełnosprawnym. Podjęcie pracy dla nich jest kolejnym etapem trudnej drogi, jaką muszą pokonać w swoim życiu, by normalnie żyć.

Informacje o wystawie tutaj: https://festiwal.rybnik.pl/wystawy.html

Iwona El Tanbouli-Jabłońska,

Dyrektorka artystyczna National Geographic Polska, fotografka i współwłaścicielka studia fotograficzno-filmowego F11 STUDIO. Absolwentka poznańskiej Akademii Sztuk Pięknych na wydziale fotografii i komunikacji multimedialnej. Większość jej pracy koncentruje się głównie na zaangażowanym fotoreportażu społecznym. Była świadkiem zmian i trudnej sytuacji Nepalczyków po tragicznym trzęsieniu ziemi, wraz z Unicef Polska pojechała do Nigru aby zrealizować materiał o niedożywionych dzieciach, kobietach przedwcześnie wychodzących za mąż i trudnym dostępie do czystej wody. Jej zdjęcia były wykorzystywane w kampaniach społecznych Unicef w Europie, Afryce i Azji. Zrealizowała fotograficzny projekt PARA.Olimpijczycy, który stał się jedyną jak do tej pory w Polsce, społeczną kampanią na rzecz sportowców niepełnosprawnych. Jest laueratką międzynarodowych konkursów fotograficznych. Zajmuje się edycją zdjęć, prowadzi warsztaty, przeglądy portfolio, bywa jurorką w konkursach fotograficznych. Członkini stowarzyszenia RAV.A Stories.

Równocześnie zajmuje się projektowaniem graficznym. W prasie pracuje ponad 18 lat. Na początku była fotoedytorką obecnie projektuje różnego rodzaju publikacje głównie magazyny, książki i albumy fotograficzne. Wykonała kilka redesignów makiet magazynów outdorowych i lifestylowych. Była dyrektorką artystyczną ELLEMan Polska. Jest podwójną laureatką Grand Front, największego polskiego konkursu grafiki prasowej, za okładki National Geographic Polska. Wielokrotnie nagradzana przez National Geographic Society za najlepsze layouty.

Pasjonujesz się fotografią, masz „dobre oko”, opanowany warsztat, pracujesz nad stylem i wyrażaniem swojej wizji? Skupiasz się przede wszystkim na fotografowaniu i czujesz się w tym bezpiecznie? Chciałbyś/chciałabyś jednak zrobić krok dalej i zacząć zdjęciami opowiadać historie? To oznacza, że jesteś gotowa_y wkroczyć na ścieżkę wizualnego narratora. To niełatwa podróż, podczas której padnie wiele pytań. Spróbujemy znaleźć na nie odpowiedź i zrozumieć, gdzie teraz jesteś i dokąd chcesz zmierzać.

Anita Andrzejewska

www.anitaandrzejewska.pl

Absolwentka grafiki na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, fotografka, podróżniczka i ilustratorka książek dla dzieci. Specjalizuje się w tradycyjnej fotografii srebrowej. Stypendystka Ministra Kultury, zdobywczyni licznych nagród krajowych i zagranicznych, m.in. Grand Prix Vintage Photo Festival w Bydgoszczy oraz w konkursie na projekt fotograficzny dla amerykańskiego Santa Fe Center for Visual Arts. Swoje prace wystawiała w Islandii, Japonii, Kanadzie, USA, Iranie, Turcji, Niemczech, Czechach, Francji, Grecji, Hiszpanii, na Węgrzech i Słowacji. Jest autorką kilkunastu indywidualnych wystaw fotograficznych, z których najważniejsze to: „Outside In” (2021, Wałbrzych), „Butterfly Soul” (2020, Kraków), „In the Blink of an Eye” (2016; The Rencontres Internationales de la Photographie en Gaspésie, Kanada) „Niespiesznie” (2014; Leica Gallery, Warszawa), „Patrząc” (2011; Warszawa, Kraków, Łódź), „Nur-e dżan” (2009; Warszawa, Katowice, Ateny, Stambuł), „Footprints” (2007; Toruń), „Miejsca” (2004; Katowice).

Od lat angażuje się w projekty artystyczno-społeczne, łączące Europę i Azję. Prowadziła m.in. warsztaty plastyczne dla dzieci w indyjskim Ahmedabadzie, w Stambule, w Turynie i Genui, kilkakrotnie odwiedziła też Iran, gdzie współtworzyła projekty fotograficzno-literackie w Teheranie, Isfahanie, Szirazie, Jazdzie.

Prowadzi warsztaty oraz kursy fotograficzne dla młodzieży i dorosłych oraz plastyczne dla dzieci, oparte na idei rozwoju osobistego i komunikacji poprzez sztukę. Wykorzystuje w nich swoje wieloletnie doświadczenie artystyczne, praktykę uważności i psychologię kontemplatywną wierząc, że twórcze działanie i dążenie do piękna są wrodzonymi potrzebami człowieka, które pozwalają dotrzeć do jego najgłębszego potencjału i komunikować się poza wszelkimi różnicami wiekowymi, kulturowymi czy środowiskowymi.

Reprezentowana przez Galerie Camera Obscura w Paryżu i Leica Gallery w Warszawie. Członkini Związku Polskich Artystów Fotografików od 1997 r.

Adam i Dyba Lach

Dyba&Lach to duet artystyczno-dokumentalny. Autorzy wystaw, projektów wizualnych i książek fotograficznych: „Stigma” (2014), „Neverland” (2016), „Rewizje” (2020). Ich prace prezentowane są na międzynarodowych festiwalach fotografii i sztuki. Nagrodzeni w konkursach International Photography Awards, Grand Press Photo, w konkursie im. Beaty Pawlak Fundacji Batorego. Nominowani do nagrody Photobook of the Year 2020 przez Aperture Foundantion i Paris Photo.

Dyba Lach – dokumentalistka, autorka transmedialna. Reżyseruje i koordynuje wydarzenia artystyczne, spektakle, koncerty, projekty kulturalne, filmy. Absolwentka PWSFTiT w Łodzi na Wydziale Organizacji Sztuki Filmowej oraz Fotografii Prasowej w Instytucie Dziennikarstwa UW. Współautorka książek fotograficznych: Stigma, nagrodzonej w konkursie International Photography Awards i wybranej publikacją roku 2014 w Konkursie im. Beaty Pawlak Fundacji Batorego oraz Rewizje, nominowanej do książki roku 2020 przez Aperture Foundantion i Paris Photo. Słuchaczka Szkoły Ekopoetyki Julii Fiedorczuk i Filipa Springera.

Adam Lach – dokumentalista, twórca wizualny. Publikuje w „The New York Times”, „Le Monde”, „The Guardian”, „GEO”, „Newsweek”. Laureat wielu konkursów fotografii, w tym POYi, IPA, Grand Press Photo. Autor książek fotograficznych: Stigma, nagrodzonej w konkursie IPA; Neverland, wybranej do autorskiej kolekcji photobooków Martina Parra prezentowanych w Tate Gallery oraz Rewizje, nominowanej do książki roku 2020 przez Aperture Foundantion i Paris Photo. Jego fotografia zatytułowana Wolność została ogłoszona Ikoną Trzydziestolecia w międzynarodowym konkursie Press Club Polska. Jego prace prezentowano m.in. w Paryżu na festiwalu La Quatriéme Image, na Biennale w Pradze, na Uniwersytecie Harvarda w Cambridge.

Marta Zgierska

www.martazgierska.com/

Artystka wizualna. W swojej praktyce artystycznej zajmuje się problematyką traumy, granicznych doświadczeń oraz pracą z ciałem. W ostatnich pracach bada kanony kobiecego piękna i podważa presję, jaką współczesne społeczeństwo wywiera na wizerunek kobiety. Nadaje tym wątkom osobisty rys, często stawiając siebie w roli obiektu działań. Absolwentka fotografii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, a także filologii polskiej ze specjalnością teatrologiczną oraz dziennikarstwa i komunikacji społecznej Uniwersytetu Marii Skłodowskiej-Curie w Lublinie. Jej debiutem na arenie międzynarodowej był cykl „Post”, uhonorowany prestiżową nagrodą Prix HSBC pour la Photographie. W 2015 r. znalazła się na sporządzonej przez Lens Culture liście 50 najciekawszych fotografów młodego pokolenia na świecie. Laureatka wielu nagród, m.in. Daylight Photo Awards, Reminders Photography Stronghold Grant, FotoLeggendo Giovanni Tabo Prize i Kolga Tbilisi Photo Award. Nominowana do ING Unseen Talent Award, Foam Paul Huf Award, DZ BANK Art Collection Fellowship. W 2019 r. została ogłoszona artystką roku na DongGang International Photo Festival w Korei Południowej.

Przemek Chudkiewicz

www.chudkiewicz.com/

Urodziłem się w Warszawie w szczęśliwym i wyjątkowym 1979 roku. Nie zdałem w II klasie liceum, a z kolejnej szkoły zostałem wyrzucony. Fotografuje od 20 lat. Tyle czasu musiało upłynąć, żeby pojąć czym dla mnie jest fotografia. To rozmowa z samym sobą, ale również relacja, którą buduje, z tym kogo spotykam przed obiektywem.

Pozwalam ludziom, chwilom istnieć dalej, a nawet bardziej. Wierzę, że fotografia zrobiona z dobrą intencją pokazuje piękno człowieka takim, jakim jest.

Przez połowę swojego życia wykonałem tysiące portretów, uważam, że na ten rodzaj zdjęcia składa się 90% rozmowy - spotkania. A resztę uzupełnia już tylko światło..